Черноморская политика Турции в области энергетической безопасности
- Авторы: Челикпала М.1, Татлыоглу Э.2
-
Учреждения:
- Университет Кадир Хас
- Российский университет дружбы народов
- Выпуск: Том 23, № 4 (2023): 100 лет Турецкой Республике: международное измерение
- Страницы: 748-761
- Раздел: МЕЖДУНАРОДНЫЕ ЭКОНОМИЧЕСКИЕ ОТНОШЕНИЯ
- URL: https://journals.rcsi.science/2313-0660/article/view/320456
- DOI: https://doi.org/10.22363/2313-0660-2023-23-4-748-761
- EDN: https://elibrary.ru/PRLYMK
- ID: 320456
Цитировать
Аннотация
Внешняя политика Турции в последнее время приняла более автономную траекторию, менее связанную с политикой ЕС или НАТО. Примечательно, что Черноморский регион выделяется как территория, где Турция выбрала независимый и самобытный курс. Растущая важность Черноморского региона подчеркивает необходимость определения политики Турции, которая будет способствовать стабильности в этом регионе. Недавние конфликты с участием России, Украины и Грузии, а также интересы внерегиональных игроков усугубили проблемы безопасности региона и риски для энергетической безопасности. Понимание роли Турции в этом контексте особо значимо для ученых, политиков и практиков в области международных отношений. После распада Советского Союза в 1991 г. вместо атмосферы военной конкуренции эпохи холодной войны в Черноморском регионе была создана среда содействия и сотрудничества, сочетающая в себе политические, экономические и культурные цели. Однако возникли конфликты между некоторыми прибрежными территориями. Например, Россия и Грузия в 2008 г., а также Россия и Украина в 2014 и 2022 гг. вызвали изменение восприятия безопасности и стабильности региона. Таким образом, интерес внешних игроков к Черному морю возрос, о чем свидетельствует рост их присутствия в регионе. Это создало обстоятельства, которые увеличивают риск конфликта в регионе и ставят под угрозу энергетическую безопасность. Кроме того, регион привлек внимание со стороны нечерноморских государств, что привело к возникновению новых проблем. В свете этих событий авторы стремятся дать объективный анализ черноморской политики Турции, подчеркивая ее растущую значимость в рамках развивающейся динамики региональных процессов и проблем энергетической безопасности. Кроме того, будут рассмотрены основные столпы турецкой политики в отношении Черноморского региона в рамках принципа региональной ответственности.
Ключевые слова
Об авторах
Митат Челикпала
Университет Кадир Хас
Email: mitat@khas.edu.tr
ORCID iD: 0000-0003-3773-6145
доктор наук (PhD), профессор, декан факультета экономики, административных и социальных наук
Стамбул, ТурцияЭрман Татлыоглу
Российский университет дружбы народов
Автор, ответственный за переписку.
Email: ermantatlioglu@gmail.com
ORCID iD: 0000-0001-9745-2043
аспирант, кафедра теории и истории международных отношений
Москва, Российская ФедерацияСписок литературы
- Avatkov, V. A., & Gudev, P. A. (2021). Geopolitics of Russian-Turkish relations in the Black Sea Region. RUDN Journal of Political Science, 23(3), 348-363. https://doi.org/10.22363/2313-1438-2021-23-3-348-363
- Ayvazyan, D. S. (2020). Limits of Turkey’s capabilities as a transit gas corridor. Contemporary Europe, (7), 79-88. (In Russian). http://dx.doi.org/10.15211/soveurope720208392
- Bakan, S., & Güven, M.E. (2021). Karadeniz Ekonomik İşbirliği Örgütü (KEİ) örneğinde bölgesel işbirliği örgütlerinin etkileri ve Akdeniz üzerine değerlendirme. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 528-557. https://doi.org/10.33437/ksusbd.835867
- Balta, E. (2019). From geopolitical competition to strategic partnership: Turkey and Russia after the Cold War. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 16(63), 69-86. https://dx.doi.org/10.33458/uidergisi.621309
- Çomak, H., Sancaktar, C., Tatar, V., & Şeker, B. Ş. (Eds.). (2017). Karadeniz jeopolitiği. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
- Elmas, B. (2018). Türkiye’nin Gürcistan politikasindaki değişim ve dönüşüm. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(59), 344-351. http://dx.doi.org/10.17719/jisr.2018.2642
- Erbaş, G. D. (2012). Jeopolitik kavraminda değişim: Karadeniz jeopolitiği örneği. Çankõrõ Karatekin Üniversitesi Uluslararasõ Avrasya Strateji Dergisi, 1(1), 135-146.
- Erbaş, G. D. (2014). Enerjinin jeopolitiği: Karadeniz enerji-politiği örneği. Mersin Üniversitesi. Retrieved from http://apbs.mersin.edu.tr/files/goknil.erbas/Publications_001.pdf
- Erbaş, G. D. (2018). Karadeniz bölgesinde boru hatları jeopolitiği. Karadeniz Araştırmaları, (57), 17-31.
- Erkek, L. (2006). Karadeniz deniz güvenlik politikası [thesis]. Istanbul: İstanbul Üniversitesi.
- Eshba, E. D. (2013). Regional cooperation on the Black Sea: Achievements, problems, prospects. MGIMO Review of International Relations, (6), 42-48. (In Russian). https://doi.org/10.24833/2071-8160-2013-6-33-42-48
- Hodges, B., Horrell, S., & Kuz, I. (2022). Russia’s militarization of the Black Sea: Implications for the United States and NATO. Center for European Policy Analysis. Retrieved from https://cepa.org/comprehensive-reports/russias-militarization-of-the-black-sea-implications-for-the-united-states-and-nato/
- Irkhin, A. A., & Moskalenko, O. A. (2021). The Black Sea region in the contest of geopolitical projects of the great powers, 1991-2019. Vestnik RUDN. International Relations, 21(3), 498-516. (In Russian). https://doi.org/10.22363/2313-0660-2021-21-3-498-516
- Kasım, K. (2007). Türkiye’nin Karadeniz politikası: Temel parametreler ve stratejiler. Uluslararası Stratejik Araştırmalar Kurumu. OAKA Tartışma Platformu, 172-180. Retrieved from https://silo.tips/download/trkye-nn-karadenz-poltkasi-temel-parametreler-ve-stratejler
- Koçer, G. (2011). Karadeniz’in jeopolitiği ve güvenliği: Türkiye perspektifi. In E. Başar (Ed.), Uluslararası deniz hukukunda kıyı devletinin gemilere el koyma yetkisinin sınırları sempozyumu (pp. 27-38). Trabzon: ORSAM.
- Oktav, Ö. Z. (2022). Ukrayna savaşı’nın Türkiye - Rusya ilişkilerine olası etkileri: Fırsatlar ve krizler. Bilge Strategy, 13(23), 17-22.
- Sarı, Y., & Avcu, S. A. (Eds.). (2020). Russia, Central Asia, and the Caucasia. Eskişehir: Anadolu University.
- Shlykov, P. V. (2023). The state of strategic hedging: Turkey’s foreign policy and relations with Russia. Russia in Global Affairs, 21(3), 134-158. https://doi.org/10.31278/1810-6374-2023-21-3-134-158
- Sıvış, E. (2019). Bölgeselcilik kavramı işığında Karadeniz Bölgesi: Soğuk savaş sonrası dış politika dinamikleri. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(4), 563-577. https://doi.org/10.25287/ohuiibf.570057
- Uçarol, R. (2015). Siyasi tarih (1789-2014). Istanbul: Der Yayınları.
- Urchenko, I. V. (2008). Geopolitical peculiarities of the Black Sea region in the context of the South Russia security ensuring. Vestnik RUDN. International Relations, (3), 18-24. (In Russian).
- Uslu, İ. (2019). Soğuk savaş sonrası Karadeniz Bölgesi’nde güvenlik ve işbirliğine yönelik politikalar [MA thesis]. Ankara: Ufuk Üniversitesi.
- Yiğit, S., & Gülbiten, G. (2017). Rusya’nin yakin çevre diş politikasi ve Azerbaycan. Barış Araştırmaları ve Çatışma Çözümleri Dergisi, 5(1), 54-70. https://doi.org/10.16954/yalovabaccd.329892
Дополнительные файлы
